bufecik

m III, D. -u, N. \bufecikkiem; lm M. -i

zdr. od bufet (zwykle w zn. 2, 3, 4)

a) w zn. 2:

Bufecik w kawiarni.

b) w zn. 3:

W rogu pokoju urządziła bufecik dla gości.

c) w zn. 4:

Przygotowywała posiłki na bufeciku.