- staranować
- dk IV, \staranowaćnuję, \staranowaćnujesz, \staranowaćnuj, \staranowaćował, \staranowaćowanyksiążk. «zburzyć, zniszczyć, zgnieść, zmiażdżyć, rozbić»
Kuter został staranowany przez większy statek.
Słownik języka polskiego . 2013.
staranować
Look at other dictionaries:
staranować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}taranować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
taranować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, taranowaćnuję, taranowaćnuje, taranowaćany {{/stl 8}}– staranować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać, wyłamywać, niszczyć coś, uderzając z impetem w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
