startować

startować
ndk IV, \startowaćtuję, \startowaćtujesz, \startowaćtuj, \startowaćował
1. «rozpoczynać bieg, wyścig lub inną konkurencję sportową; stawać do zawodów»

W turnieju startuje czołówka szermierzy.

Kolarze startują o godzinie 10.

2. «o statku latającym: rozpoczynać lot, wznosić się w górę»

W czasie mgły samoloty nie startują.

3. pot. «rozpoczynać jakąś działalność, pracę w jakimś zawodzie»

Startować w teatrze, w filmie.

Startować w literaturze tomikiem poezji.

Startować jako adwokat, lekarz.

◊ Startować od zera «zaczynać od niczego»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • startować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, startowaćtuję, startowaćtuje {{/stl 8}}– wystartować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruszać ze startu do biegu, wyścigu, rozpoczynać współzawodnictwo w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • startować — od zera «zaczynać coś, nie mając nic»: Krzysztof zakochał się w Marii i wkrótce, nie mając własnego mieszkania, wprowadził się do wynajmowanego przez nią. Startowali od zera. Bywało, że momentami nie mieli na chleb (...). Życie na gorąco 33/1999 …   Słownik frazeologiczny

  • startować do kogoś — Szukać z kimś kontaktu seksualnego Eng. To invite or request sexual favors …   Słownik Polskiego slangu

  • zero — 1. Coś spadło, zmalało do zera «coś przestało istnieć, występować, funkcjonować»: (...) w niedzielę i poniedziałek wiejące z północy wiatry przyniosły z pustyni Gobi chmury żółtego piasku. W stolicy Chin widzialność spadła niemal do zera. KSz… …   Słownik frazeologiczny

  • przełaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów środ. «bieg odbywający się w terenie, z pokonywaniem przeszkód naturalnych; bieg na przełaj» Trasa przełaju. Startować w przełajach …   Słownik języka polskiego

  • startowanie — n I rzecz. od startować …   Słownik języka polskiego

  • sztafeta — ż IV, CMs. sztafetaecie; lm D. sztafetaet «konkurencja zespołowa w lekkiej atletyce, pływaniu i narciarstwie, w której każdy z zawodników danego zespołu może startować dopiero wtedy, gdy jego poprzednik pokona określony odcinek trasy i zaznaczy… …   Słownik języka polskiego

  • chód — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. chodu, Mc. chodzie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stąpanie, poruszanie się krokami; chodzenie; charakterystyczny sposób chodzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szybki,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • katapulta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. katapultalcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawna machina wojenna do wyrzucania dużych kamieni, strzał lub innych pocisków : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasach antycznych katapulty …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • konkurencja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} współzawodnictwo, współubieganie się danych osób lub grup o zdobycie czegoś, o osiągnięcie określonego celu; rywalizacja : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”