- statecznik
- m III, D. -a, N. \statecznikkiem; lm M. -ilotn. «część usterzenia statku powietrznego, przeznaczona do zwiększania jego stateczności»
Statecznik kierunkowy (pionowy), statecznik wysokości (poziomy).
Słownik języka polskiego . 2013.
statecznik
Look at other dictionaries:
statecznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} w lotnictwie część aparatury sterowniczej statku powietrznego utrzymująca statek w równowadze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Statecznik wysokości, kierunku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kil — m I, D. u a. a; lm M. e, D. ów 1. mors. «wzdłużne wiązanie szkieletu kadłuba okrętu, umieszczone w jego płaszczyźnie symetrii, na jego dnie, ciągnące się od stewy dziobowej do stewy rufowej; zapewnia sztywność wzdłużną kadłuba okrętu; stępka» 2.… … Słownik języka polskiego
