- buksztel
- m I, D. -u; lm M. -e, D. -i a. -ów1. bud. «pomocnicza rozbieralna konstrukcja podporowa, zwykle drewniana, stosowana przy budowie sklepień, łuków itp.; krążyna»2. hist. «wieża na walcach lub kołach używana w czasie walk oblężniczych do robienia wyłomów w murach obronnych»‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.