- straganiarka
- ż III, CMs. \straganiarkarce; lm D. \straganiarkarek«kobieta mająca stragan, sprzedająca na straganie; przekupka»
Słownik języka polskiego . 2013.
straganiarka
Look at other dictionaries:
straganiarka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. straganiarkarce; lm D. straganiarkarek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż od rz. straganiarz: Targować się ze straganiarką. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kramarka — ż III, CMs. kramarkarce; lm D. kramarkarek przestarz. «kobieta kramarz; straganiarka, przekupka» … Słownik języka polskiego
przekupka — ż III, CMs. przekupkapce; lm D. przekupkapek «kobieta trudniąca się drobnym handlem; straganiarka» … Słownik języka polskiego
kramarka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kramarkarce; lm D. kramarkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta kramarz; straganiarka {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przekupka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. przekupkapce; lm D. przekupkapek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta zajmująca się drobnym handlem, zwykle ulicznym; straganiarka {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
