- straponten
- m IV, D. -u a. -a, Ms. \strapontennie; lm M. -y«dodatkowe, odchylane siedzenie przymocowane do stałego fotela graniczącego z przejściem (w salach widowiskowych, autobusach itd.)»‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
praktykabel — + praktykabl m I, D. praktykabelbla; lm M. praktykabelble, D. praktykabelbli 1. «drewniane lub metalowe rusztowanie używane w dekoracji teatralnej» 2. przestarz. «składane zapasowe siedzenie bez oparcia, przymocowane do rzędu stałych foteli w… … Słownik języka polskiego