- stronniczo
- «tendencyjnie, nieobiektywnie»
Przedstawić stronniczo jakąś sprawę.
Interpretować coś stronniczo.
Słownik języka polskiego . 2013.
stronniczo
Look at other dictionaries:
stronniczo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. stronniczy: Stronniczo zeznawać, oceniać, interpretować. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poplecznik — m III, DB. a, N. poplecznikkiem; lm M. poplecznikicy, DB. ów pogard. «ten, kto kogoś (stronniczo) popiera; zwolennik, zausznik, stronnik, sprzymierzeniec» Mieć swoich popleczników w jakimś środowisku. Pozyskiwać, szukać popleczników … Słownik języka polskiego
tendencyjny — tendencyjnyni, tendencyjnyniejszy 1. «odznaczający się pewną tendencją; stronniczy» Książka, powieść, literatura tendencyjna. 2. «wypowiadający się stronniczo, nieobiektywny» Tendencyjny pisarz … Słownik języka polskiego
