struchleć

struchleć
dk III, \struchlećeję, \struchlećejesz, \struchlećlał, \struchlećeli, \struchlećlały, \struchlećlali
«bardzo się przestraszyć; znieruchomieć, zdrętwieć z przerażenia»

Struchleć ze strachu, z przerażenia.

Ktoś struchlały ze zgrozy.

Czyjeś serce struchlało.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • struchleć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}truchleć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • truchleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, truchlećeję, truchlećeje, truchlećlał, truchlećleli {{/stl 8}}– struchleć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} lękać się, nieruchomieć ze strachu, drżeć z przerażenia; bać się, przerażać się, trwożyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • potruchleć — dk III, potruchlećeję, potruchlećejesz, potruchlećej, potruchlećlał, potruchlećeli «o wielu osobach: zdrętwieć z przerażenia; struchleć jeden po drugim» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”