- struchleć
- dk III, \struchlećeję, \struchlećejesz, \struchlećlał, \struchlećeli, \struchlećlały, \struchlećlali«bardzo się przestraszyć; znieruchomieć, zdrętwieć z przerażenia»
Struchleć ze strachu, z przerażenia.
Ktoś struchlały ze zgrozy.
Czyjeś serce struchlało.
Słownik języka polskiego . 2013.