- struć
- dk Xa, struję, strujesz, struj, struł, struty«zaszkodzić czyjemuś zdrowiu, zwykle przez podanie niewłaściwego pokarmu, wywołać niedomagania, chorobę»
Struć kogoś nieświeżym mięsem.
◊ Chodzić, wyglądać jak struty «być zmartwionym, przygnębionym, osowiałym, mieć złe samopoczucie»przen. «zaprawić goryczą, zmartwieniem, zgryzotą; zmartwić, przygnębić»Wiadomość o nieszczęściu struła kogoś.
struć się «zaszkodzić swemu zdrowiu niewłaściwym pokarmem; ulec zatruciu, zatruć się»Struć się grzybami.
przen. «zmartwić się, zirytować się»Struł się złą wiadomością.
Słownik języka polskiego . 2013.