- strzykać
- ndk I, \strzykaćam, \strzykaćasz, \strzykaćają, \strzykaćaj, \strzykaćał - strzyknąć dk Va, \strzykaćnę, \strzykaćniesz, \strzykaćnij, \strzykaćnął, \strzykaćnęła, \strzykaćnęli, \strzykaćnąwszy1. «wyciekać, wypływać małym, lecz silnym strumieniem; tryskać; powodować silny wytrysk czegoś»
Mleko strzykało do wiadra.
Strzyknął wodą z pompki.
◊ Strzykać (śliną) przez zęby «pluć silnie przez zaciśnięte zęby»2. «boleć przeszywająco, z przerwami, raz po raz; kłuć, rwać, drzeć»Kogoś a. komuś strzyka w kościach.
Słownik języka polskiego . 2013.