- stupajka
- m odm. jak ż III, CMs. \stupajkajce; lm MB. \stupajkaajkiprzestarz. «pogardliwie o policjancie; także o każdym bezmyślnym służbiście»‹z ros.›
Słownik języka polskiego . 2013.
stupajka
Look at other dictionaries:
stupaja — m odm. jak ż I, DCMs. stupajaai; lm D. stupajaai (stupajaajów) 1. zgr. od stupajka Na rogu ulicy stał stupaja. 2. ż I środ. «stopień wyrąbywany przez taterników na oblodzonych ścianach skalnych» … Słownik języka polskiego
