- buławnik
- m III, D. -a, N. \buławnikkiem; lm M. -ibot. «Cephalanthera, roślina z rodziny storczykowatych, kłączasta bylina rozprzestrzeniona w lasach strefy umiarkowanej półkuli północnej; w Polsce występują trzy gatunki o kwiatach żółtawobiałych, białych albo różowych, zakwitających w maju lub czerwcu; objęta ochroną gatunkową»
Słownik języka polskiego . 2013.