sublimacja

ż I, DCMs. \sublimacjacji; lm D. \sublimacjacji (\sublimacjacyj)

1. chem. fiz. «przejście substancji ze stanu stałego bezpośrednio w stan gazowy, z pominięciem fazy ciekłej, wykorzystywane m.in. w chłodnictwie oraz do oczyszczania mieszanin i do wydzielania z nich pewnych substancji»

2. psych. «jeden z obronnych mechanizmów osobowości, polegający na przesunięciu popędu (potrzeb, motywów) z celu, którego nie można zrealizować ze względu na niezgodność z przyjętymi zasadami, na inny, zastępczy obiekt lub czynność»

Sublimacja instynktów.

przen. «nadanie czemuś szlachetniejszego, wznioślejszego charakteru; uszlachetnienie, uwznioślenie»

‹z łac.›