- superarbiter
- m IV, DB. \superarbitertra, Ms. \superarbitertrze; lm M. \superarbitertrzy (\superarbitertrowie), DB. \superarbitertrówpraw. «przewodniczący sądu polubownego, wybierany przez sędziów (arbitrów) obu stron; rozjemca rozstrzygający niezgodne zdania arbitrów»
Słownik języka polskiego . 2013.