supozycja

ż I, DCMs. \supozycjacji; lm D. \supozycjacji (\supozycjacyj)

1. książk. «założenie przyjęte tymczasowo, o którym jeszcze nie wiadomo, czy jest prawdą, czy fałszem; przypuszczenie, domniemanie, domysł, hipoteza»

Fałszywe, mylne, trafne supozycje.

2. log. «rola znaczeniowa danego wyrażenia w wypowiedzi (w zdaniu) odnoszącego się do określonego desygnatu, np. słowo pies w zdaniu: pies wybiegł mi na spotkanie, albo odnoszącego się do wszystkich swoich desygnatów, np. pies jest czworonogiem; także: rola znaczeniowa nazwy równokształtnej z nią samą, np. „pies" składa się z czterech liter»

‹z łac.›