- suwerennie
- przysłów. od suwerennya) w zn. 1:
Suwerennie istniejące państwo.
b) w zn. 2:Panować, władać suwerennie.
Słownik języka polskiego . 2013.
suwerennie
Look at other dictionaries:
suwerennie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie podlegając innemu państwu, nie będąc uzależnionym od innych państw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Państwo, które istnieje suwerennie, ma prawo do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
suweren — I m IV, DB. a, Ms. suwerennie; lm M. owie a. suwereneni, DB. ów «w średniowieczu: niezależny władca nie podlegający niczyjej zwierzchności; niekiedy także dziś o niezależnym władcy» ‹fr. ze śrdwłc.› II m IV, DB. a, Ms. suwerennie; lm M. y num.… … Słownik języka polskiego
udzielnie — hist. «niezawiśle, samodzielnie, suwerennie» zwykle w połączeniach: Władać, rządzić udzielnie … Słownik języka polskiego
suweren — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IV, Mc. suwerennie; lm M. owie || i {{/stl 8}}{{stl 7}} w średniowieczu: władca niezależny, niebędący niczyim lennikiem <fr. z śrdwłac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
