- suzeren
- m IV, DB. -a, Ms. \suzerennie; lm M. -owie a. \suzerenni, DB. -ówhist. «w średniowiecznych stosunkach lennych: senior stojący na szczycie hierarchii feudalnej w państwie; monarcha»‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
suzeren — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. suzerennie; lm M. – owie || i {{/stl 8}}{{stl 7}} w średniowieczu: najwyższy senior, niebędący niczyim wasalem; władca <fr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
suzerén — a m (ẹ̑) v fevdalizmu vrhovni fevdalni gospod v odnosu do vazala: oblast suzerena … Slovar slovenskega knjižnega jezika