Swoiste cechy.
Swoisty styl poetycki.
Swoiste rozumienie, ujęcie sprawy.
Swoisty zapach.
Swoista dla danego regionu zabudowa.
Słownik języka polskiego . 2013.
swoisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, swoistyiści {{/stl 8}}{{stl 7}} właściwy komuś lub czemuś; mający odrębne właściwości; charakterystyczny, specyficzny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Swoiste cechy, właściwości. Swoiste rozumienie demokracji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
angielski — angielskiscy «dotyczący Anglii, Anglików» Język angielski. Angielska literatura, sztuka. ∆ Angielski bufet «stół zastawiony zimnymi przekąskami i daniami, z którego goście korzystają na stojąco; zimny bufet» ∆ Angielska gorzka «wódka wytrawna… … Słownik języka polskiego
coś — D. czegoś, C. czemuś, B.=M., NMs. czymś, blm «zaimek nieokreślony zastępujący rzeczownik, zwykle nieosobowy, niekiedy liczebnik, bez bliższego jego oznaczenia» Coś mu jest. Coś tam majstrował. Znaleźć coś ciekawego. Coś by trzeba zrobić. Bać się… … Słownik języka polskiego
farmakologia — ż I, DCMs. farmakologiagii, blm «nauka o substancjach, które mogą być stosowane jako leki ze względu na ich swoisty wpływ na organizm» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
hinduizm — m IV, D. u, Ms. hinduizmzmie, blm «religia indyjska, będąca kontynuacją braminizmu; jej zasadą jest swoisty monoteizm (kult jednego Boga przejawiającego się pod różnymi postaciami)» Wyznawać hinduizm. ‹z pers.› … Słownik języka polskiego
idio- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający: oddzielny, swoisty, odmienny; utworzony samodzielnie, powstający wewnątrz; własny, osobisty, np. idiochromatyczny, idiograficzny; idiolatria, idiomorfizm» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
indywidualny — indywidualnyni 1. «właściwy tylko danej jednostce; osobisty, jednostkowy, osobniczy, odrębny, swoisty» Indywidualny styl. Indywidualna metoda pracy. Indywidualne odczucia, wrażenia. 2. «oddzielny, osobny; pojedynczy, niezespołowy» Indywidualny… … Słownik języka polskiego
mentalność — ż V, DCMs. mentalnośćści, blm «swoisty sposób myślenia i ustosunkowania się do rzeczywistości jednostki lub grupy społecznej, ogólne nastawienie i stopień aktywności intelektualnej, uwarunkowane biologicznie i społecznie; umysłowość» Mentalność… … Słownik języka polskiego
oryginalnie — oryginalnieej «w sposób swoisty, niebanalny, nieszablonowy» Ubierać się oryginalnie. Oryginalnie urządzone mieszkanie. Malować, tworzyć oryginalnie … Słownik języka polskiego
