- sybaryta
- m odm. jak ż IV, CMs. \sybarytaycie; lm M. \sybarytayci, DB. \sybarytatów«człowiek rozmiłowany w zbytku i przyjemnościach, unikający wszelkich trudów»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
sybaryta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. sybarytaycie; lm M. sybarytayci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek lubujący się w przyjemnościach i wygodach <łac. z gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień