sylweta

sylweta
ż IV, CMs. \sylwetaecie; lm D. \sylwetaet
1. «kształt dużego przedmiotu (rzadziej postaci) widziany w dwu wymiarach na kontrastowym tle; potocznie: o masywnej figurze, postawie człowieka lub zwierzęcia»

Sylwety drzew odbite w wodzie.

W drzwiach zarysowała się potężna sylweta mężczyzny.

2. rzad.sylwetka w zn. 2

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • sylweta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. sylwetaecie {{/stl 8}}{{stl 7}} kształt dużego obiektu na płaszczyźnie skontrastowany z tłem; także widziana jako taki kształt duża osoba lub rzecz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sylweta gór. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kontur — m IV, D. u, Ms. kontururze; lm M. y 1. «zarys kształtów jakiejś postaci lub przedmiotu; graficzne przedstawienie tego zarysu; sylweta» Ostre, delikatne kontury. Kontury drzew, domów. 2. szt. «linia obwodząca motyw przedstawiony na rysunku lub… …   Słownik języka polskiego

  • profil — m I, D. u; lm M. e, D. ów ( i) 1. «wizerunek twarzy widzianej z boku, z wyraźnie zaznaczoną linią czoła, nosa, ust i brody» Delikatny, ostry, klasyczny, grecki, regularny profil. Rysować czyjś profil. Stać, ustawić się profilem. ∆ Z profilu, w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”