- burgrabia
- m, D. \burgrabiabiego (\burgrabiabi), C. \burgrabiabiemu (\burgrabiabi), B. \burgrabiabiego (\burgrabiabię), W. \burgrabiabio, N. \burgrabiabią, Ms. \burgrabiabi (\burgrabiabim); lm M. \burgrabiabiowie, DB. \burgrabiabiów, C. \burgrabiabiom, N. \burgrabiabiami, Ms. \burgrabiabiachhist. «w średniowiecznych Niemczech: urzędnik pełniący funkcje wojskowe i sądownicze; w Polsce od XIV w.: zastępca starosty lub kasztelana, a następnie namiestnik królewski w miastach Prus Królewskich»‹z niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.