szakla

ż I, DCMs. \szaklali; lm D. \szaklali

żegl. «półogniwo w kształcie podkowy z otworami w spłaszczonych końcach, przez które przeciągany jest odpowiedni sworzeń; służy do łączenia lin i łańcuchów ze sobą i z innymi częściami osprzętu; szekla»

‹ang.›