szapoklak

m III, D. -a, N. \szapoklakkiem; lm M. -i

1. «sztywny, wysoki kapelusz męski z czarnego błyszczącego jedwabiu, dający się złożyć na płask i wyprostować, noszony do uroczystego stroju na przełomie XIX i XX w.»

2. hist. «dwurożny kapelusz składany płasko, często ozdobiony piórami, noszony w początkach XIX w. przez wyższych oficerów francuskich»

‹z fr.›