szarańczak

m III, DB. -a, N. \szarańczakkiem; lm M. -i

1. «owad z rzędu prostoskrzydłych mający długość od kilku milimetrów do ponad 10 cm, czułki krótkie, skrzydła szerokie, w stanie spoczynku złożone wachlarzowato, często żywo zabarwione; narząd słuchowy na pierwszym segmencie odwłokowym»

2. zool. szarańczaki «Acridoidea, nadrodzina owadów roślinożernych z rzędu prostoskrzydłych, obejmująca kilka tysięcy gatunków, z których liczne są szkodnikami, np. szarańcza wędrowna; żyją przeważnie w krajach o ciepłym klimacie; w Polsce pospolite takie gatunki, jak np. konik polny, skakun»