- burzliwie
- \burzliwieejprzysłów. od burzliwya) w zn. 1:
Jest burzliwie.
b) w zn. 2:Woda burzliwie płynie.
przen. «niespokojnie, gwałtownie»Burzliwie spędzona młodość.
Zebranie przebiega burzliwie.
Słownik języka polskiego . 2013.
burzliwie
Look at other dictionaries:
burzliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., burzliwieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. burzliwy w zn. 2.: Ten rok minął burzliwie; w zn. 3.: Burzliwie przebiegająca narada; w zn. 4.: Tego lata było burzliwie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dramatycznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., dramatycznieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób charakterystyczny dla dramatu, pod względem dramatycznym podobnie jak w dramacie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dramatycznie zawiązana… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
