szerzenie

szerzenie
↨ szerzenie się
n I
rzecz. od szerzyć (się).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • korzeń — 1. Wyrwać coś z korzeniami «usunąć coś, zniszczyć całkowicie, zupełnie, doszczętnie»: O, włamania nawet nie było, kłódka wisi, jak trzeba. – Ale daszek ktoś wyrwał. Z korzeniami, psiakrew, wyrwał. P. Siemion, Łąki. W zakończeniu autor zamieszcza… …   Słownik frazeologiczny

  • ukręcić — 1. pot. Ukręcić czemuś łeb «udaremnić coś, zahamować szerzenie się czegoś, zlikwidować coś»: W mig zatuszował sprawę, załatwił zwolnienie za kaucją i odszkodowanie, ukręcił łeb procesowi sądowemu (...). TRO 38/1993. 2. pot. Ukręcić komuś głowę,… …   Słownik frazeologiczny

  • ateizacja — ż I, DCMs. ateizacjacji, blm «szerzenie ateizmu, poddawanie wpływom ateistycznym; stawanie się ateistycznym, ateistą» Ateizacja współczesnego świata …   Słownik języka polskiego

  • cywilizatorstwo — n III, Ms. cywilizatorstwowie, blm «szerzenie cywilizacji» …   Słownik języka polskiego

  • ewangelizacja — ż I, DCMs. ewangelizacjacji, blm rel. «głoszenie, szerzenie ewangelii, propagowanie zasad wiary; działalność misyjna» …   Słownik języka polskiego

  • indoktrynacja — ż I, DCMs. indoktrynacjacji, blm książk. «szerzenie, wpajanie jakichś przekonań, jakiejś doktryny za pomocą nieustępliwej propagandy; indoktrynowanie» ‹ang. z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • kosmopolityzacja — ż I, DCMs. kosmopolityzacjacji, blm «szerzenie, propagowanie kosmopolityzmu; nabieranie cech kosmopolitycznych» …   Słownik języka polskiego

  • kultura — ż IV, CMs. kulturaurze; lm D. kulturaur 1. blm «całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie» Kultura antyczna, grecka, rzymska. Ognisko… …   Słownik języka polskiego

  • marianin — m V, DB. marianinanina; lm M. marianinanie, DB. marianinan rel. «członek zgromadzenia zakonnego, założonego w Polsce w wieku XVIII, mającego na celu szerzenie kultu Marii, matki Chrystusa i odprawianie modłów za zmarłych; w lm nazwa tego… …   Słownik języka polskiego

  • patogeneza — ż IV, CMs. patogenezazie, blm med. «dział patologii badający powstawanie chorób, przenikanie do ustroju i szerzenie się czynników chorobotwórczych oraz reakcje ustroju na obecność i działanie tych czynników; wywód chorobowy» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”