szkuta

szkuta
ż IV, CMs. szkucie; lm D. szkut
1. «żaglowo-wiosłowy statek rzeczny, jednomasztowy, z wysoko wzniesionym dziobem i ściętą pionowo rufą; używany w wiekach XVI-XVIII, głównie do przewozu ładunków»
2. «drewniany statek kaszubski z jednym lub dwoma masztami i trzema lub czterema żaglami, używany w wiekach XIX i XX w Zatoce Puckiej, głównie do przewozu kamieni i piasku»
‹z hol.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • szkuta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. szkutaucie {{/stl 8}}{{stl 7}} niewielki statek rzeczny, żaglowo wiosłowy, bezpokładowy, o płaskim dnie i prostej budowie, służący przeważnie do przewozu kamieni i piasku; krypa <hol.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”