- szlagon
- m IV, DB. -a, Ms. \szlagonnie; lm M. te -y, ci \szlagonni, DB. -ówprzestarz. «ironicznie o szlachcicu jako o kimś niewykształconym, rubasznym, zasiedziałym na wsi»‹z niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
szlagon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa a. I, Mc. szlagonnie; lm M. y || i {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej: stereotypowy szlachcic – rubaszny i niewykształcony, domator o ograniczonych horyzontach intelektualnych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bohaterem komedii jest … Langenscheidt Polski wyjaśnień