szlochać

szlochać
ndk I, \szlochaćam, \szlochaćasz, \szlochaćają, \szlochaćaj, \szlochaćał
«płakać wydając krótkie, urywane dźwięki, spowodowane przyśpieszonym, nieregularnym oddechem; łkać»

Szlochać głośno, rozdzierająco, spazmatycznie, żałośnie.

Szlochać z rozpaczy, z bólu.

Dziecko skarżyło się, szlochając rzewnie.

niem.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • szlochać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, szlochaćam, szlochaća, szlochaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} mocno płacząc, zachłystywać się powietrzem na skutek nieregularnego oddechu; łkać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpaczliwie szlochał po stracie matki. Szlochać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • boleśnie — boleśnieej 1. «sprawiając ból» Potłuc się, skaleczyć się boleśnie. 2. «sprawiając przykrość» Dotknąć, ugodzić, urazić boleśnie słowami. 3. «w sposób świadczący o przeżywanym bólu; żałośnie, smutno» Łkać, płakać, szlochać boleśnie …   Słownik języka polskiego

  • chlipać — ndk IX, chlipaćpię, chlipaćpiesz, chlip, chlipaćał, chlipaćany chlipnąć dk Va, chlipaćnę, chlipaćniesz, chlipaćnij, chlipaćnął, chlipaćnęła, chlipaćnęli, chlipaćnięty, chlipaćnąwszy 1. «pić z mlaskaniem, wciągać głośno płyn; chłeptać» Chlipnąć… …   Słownik języka polskiego

  • krwawy — krwawywi przym. od krew 1. «zawierający krew, zmieszany z krwią, ociekający krwią, krwawiący; zbroczony krwią, zakrwawiony» Krwawa rana. Krwawe ochłapy mięsa. Krwawe wymioty. ∆ Krwawa kiszka, krwawy salceson «kiszka, salceson sporządzone z… …   Słownik języka polskiego

  • łkać — ndk I, łkam, łkasz, łkają, łkaj, łkał «wydawać w czasie płaczu krótkie, urywane dźwięki spowodowane przyśpieszonym nieregularnym oddechem; szlochać» Łkać spazmatycznie, nerwowo, żałośnie …   Słownik języka polskiego

  • rozdzierająco — przysłów. od rozdzierający Płakać, szlochać rozdzierająco. Krzyknąć rozdzierająco …   Słownik języka polskiego

  • rozszlochać się — dk I, rozszlochać sięam się, rozszlochać sięasz się, rozszlochać sięają się, rozszlochać sięaj się, rozszlochać sięał się «zacząć gwałtownie szlochać» Rozszlochała się głośno …   Słownik języka polskiego

  • szlochanie — n I rzecz. od szlochać …   Słownik języka polskiego

  • tonąć — ndk Vb, tonąćnę, tonąćniesz, toń, tonąćnął, tonąćnęła, tonąćnęli 1. «pogrążać się w wodzie, iść na dno; o człowieku: tracić życie przez pogrążanie się w wodzie (zwykle z powodu braku umiejętności pływania)» Nie umiał pływać i zaczął tonąć. Statek …   Słownik języka polskiego

  • żałośnie — żałośnieej 1. «w sposób wyrażający żal, smutek; żałosnym tonem, z żałością; smutno» Żałośnie płakać, szlochać, zawodzić. Pies skomlił żałośnie. Syrena wyła żałośnie. 2. «w sposób godny pożałowania; opłakanie» Prezentować się, wyglądać żałośnie.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”