- szmugler
- m IV, DB. -a, Ms. \szmuglererze; lm M. \szmuglererzy, DB. -ów«człowiek uprawiający szmugiel; przemytnik»
Szmugler tytoniu.
Szmuglerzy narkotyków.
Słownik języka polskiego . 2013.
Szmugler tytoniu.
Szmuglerzy narkotyków.
Słownik języka polskiego . 2013.
szmugler — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. szmuglererze; lm M. szmuglererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zajmujący się szmuglem; przemytnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szmugler deficytowych towarów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przemytnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. przemytnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który coś przemyca, zajmuje się przemytem; kontrabandzista, szmugler : {{/stl 7}}{{stl 10}}Policja ujęła przemytnika narkotyków. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szmuglerka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. szmuglerkarce; lm D. szmuglerkarek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. szmugler: Szmuglerka papierosów, narkotyków. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}szmuglerka II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień