sznyt

sznyt
m IV, D. -u, Ms. sznycie; lm M. -y
1. «elegancja, wytworność; szyk, fason»

Wielkomiejski sznyt.

Robociarski sznyt.

Mieć sznyt po ojcu.

2. zwykle w lm, środ. «celowo zrobione cięcia na skórze, modne zwłaszcza w środowisku przestępczym»

Zrobili sobie sznyty dla przypieczętowania braterstwa krwi.

‹z niem.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • sznyt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sznycie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwy danej grupie społecznej, środowiskowej lub danej osobie elegancki sposób bycia, noszenia się; szyk, fason : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • złoty — 1. Mieć złote ręce «umieć coś świetnie zrobić, radzić sobie doskonale z każdą pracą»: Miał złote ręce. Pracował (...) składnie i szybko, a robota, którą wykonywał, miała zawsze „sznyt” – nie była wymęczona, zapaćkana klejem i zabrudzona palcami.… …   Słownik frazeologiczny

  • espadryl — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. i, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} płócienne obuwie na sznurkowej podeszwie, pochodzące z Francji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Espadryl, chłopskie, francuskie obuwie z płótna i sznurka może, jeżeli chodzi o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”