- sznyt
- m IV, D. -u, Ms. sznycie; lm M. -y1. «elegancja, wytworność; szyk, fason»
Wielkomiejski sznyt.
Robociarski sznyt.
Mieć sznyt po ojcu.
2. zwykle w lm, środ. «celowo zrobione cięcia na skórze, modne zwłaszcza w środowisku przestępczym»Zrobili sobie sznyty dla przypieczętowania braterstwa krwi.
‹z niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.