Słownik języka polskiego . 2013.
szpadel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. szpadeldla; lm D. szpadeldli {{/stl 8}}{{stl 7}} narzędzie wykonane z prostokątnej, zaostrzonej na dole blachy osadzonej na długim trzonie, służące do kopania ziemi i przerzucania sypkich materiałów; łopata,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
шпадель — шпатель м. вид лопаточки, применяемой художниками, аптекарями , шпадлевать, шпатлевать, шпаклевать. Через польск. szpadel, szраtеl лопаточка или нем. Sраdеl, Sраtеl инструмент хирурга и аптекаря (Гримм 10, 1, 1987 и сл.) из ит. sраtоlа шпатель… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
łopata — ż IV, CMs. łopataacie; lm D. łopataat 1. «ręczne narzędzie składające się z szerokiego, najczęściej prostokątnego kawałka grubej blachy osadzonej na drewnianym trzonku; służy do kopania, uprawy ziemi, przerzucania materiałów sypkich itp.; rydel,… … Słownik języka polskiego
łopata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. łopataacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narzędzie służące do pracy ręcznej, zbudowane z długiego trzonka oraz osadzonego na nim prostokątnego kawałka blachy, na którą nabiera … Langenscheidt Polski wyjaśnień
