- szpak
- m III, DB. -a, N. \szpakkiem; lm M. -i1. «Sturnus vulgaris, niewielki ptak z rodziny o tej samej nazwie, o upierzeniu czarnym, połyskliwym, w zimie szaroczarnym, naśladuje głosy innych ptaków, owadożerny, na zimę odlatuje na południe, w Polsce chroniony»
Melodyjny gwizd szpaka.
◊ przestarz. Szpakami karmiony «chytry, sprytny, przebiegły człowiek»2. zool. szpaki «Sturnidae, rodzina ptaków z rzędu wróblowatych obejmująca 104 gatunki; większość z nich to ptaki towarzyskie, wędrowne, o mocnym dziobie, krótkim ogonie i silnych nogach»
Słownik języka polskiego . 2013.