- buzować
- ndk IV, \buzowaćzuje, \buzowaćował«palić się dużym płomieniem, hucząc»
Ogień buzował pod kuchnią.
buzować się to samo, co buzować.
Słownik języka polskiego . 2013.
Ogień buzował pod kuchnią.
Słownik języka polskiego . 2013.
buzować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, buzowaćzuje, buzowaćwał {{/stl 8}}{{stl 7}} o ogniu: palić się intensywnie, wydając przy tym charakterystyczny, huczący odgłos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przykręć ten płomień, nie musi tak buzować. Ogień buzuje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
бузовать — трепать, тормошить, дергать, рвать , тульск. (ИОРЯС, З, 847), польск. buzowac сурово наказать . Связь с бузина, боз сомнительна. Родство с лит. baudžiù, baũsti принуждать, наказывать , отстаиваемое Маценауэром (127), невозможно. Неясное слово … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
buzowanie — ↨ buzowanie się n I rzecz. od buzować (się) … Słownik języka polskiego
buzavoti — ×bùzavoti, oja, ojo (l. buzować) tr.; SD87 barti, plūsti, keikti, uiti, rieti: Nebùzavok tu jo, bet gražiai paaiškink Č … Dictionary of the Lithuanian Language