szykana

ż IV, CMs. \szykananie; lm D. \szykanaan

1. częściej w lm «rozmyślne stwarzanie przeszkód, utrudnień w celu zrobienia przykrości, dokuczenia komuś; złośliwa przykrość»

Bezmyślne, dokuczliwe, nieustanne szykany.

Cierpieć, znosić szykany z czyjejś strony.

Robić komuś szykany.

Narażać się na szykany.

2. tylko w lm, pot. żart. «to, co ma na celu zwiększenie elegancji, szyku, wystawności (zwykle w wyrażeniu: z szykanami)»

Samochód z wszelkimi możliwymi szykanami.

Wesele odbyło się z wszystkimi szykanami.

‹fr.›