- ścichać
- ndk I, \ścichaćam, \ścichaćasz, \ścichaćają, \ścichaćaj, \ścichaćał, \ścichaćany - ścichnąć dk Vc, \ścichaćnę, \ścichaćniesz, \ścichaćnij, \ścichaćnął a. ścichł, \ścichaćchła, \ścichaćchli, \ścichaćnąwszy a. \ścichaćchłszy,rzad. «stawać się cichym albo cichszym, mniej słyszalnym, przestawać wydawać jakiś dźwięk; cichnąć, milknąć»
Wiatr to wzmagał się, to ścichał.
Burzliwe brawa stopniowo ścichły.
Słownik języka polskiego . 2013.