- śliczność
- ż V, DCMs. \ślicznośćści1. blmrzecz. od śliczny◊ Osoba, np. kobieta, dziecko śliczności «kobieta, dziecko śliczne, bardzo ładne»2. lm MD. \ślicznośćścizwykle w lm «śliczne rzeczy, np. drobiazgi, ozdoby, stroje»
Oglądali na wystawach różne śliczności.
◊ Moje śliczności «pieszczotliwie, zwykle do ładnego dziecka, zwierzątka»
Słownik języka polskiego . 2013.