- śródbłonek
- m III, D. \śródbłoneknka, N. \śródbłoneknkiem; lm M. \śródbłoneknkianat. «jednowarstwowy, płaski nabłonek wyściełający przedsionki i komory serca, naczynia krwionośne i limfatyczne»
Słownik języka polskiego . 2013.
śródbłonek
Look at other dictionaries:
śród- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający środek, wnętrze lub położenie centralne, środkowe tego, co nazywa lub do czego nawiązuje druga część złożenia, np. śródmieście, śródbłonek, śródczaszkowy, śródlądowy» … Słownik języka polskiego
