- śruta
- ż IV, CMs. śrucie, blmroln. «rozdrobnione na śrutowniku ziarno zbóż i roślin strączkowych, używane na paszę treściwą dla zwierząt»
Śruta jęczmienna, pszenna, łubinowa.
‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
śruta
Look at other dictionaries:
sruta — srutà sf. sing. (2) NdŽ, (4) K žr. srutos: 1. R, MŽ343, N, K, I, LB543, M, KŽ, Vkš Srutà mėšlo susirenka nuo myžalų J. 2. Grdm, Kv Taip susidaužė, ka i srutà anos buvo raudona Šv. Peletrūnai, baltos šantos nū srùtos neužlaikymo Vn. 3.… … Dictionary of the Lithuanian Language
śruta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. śrucie, blm, roln. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozdrobnione ziarno zbóż lub nasiona roślin strączkowych, wykorzystywane jako pasza treściwa dla zwierząt hodowlanych <niem.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sruta — स्रुत … Indonesian dictionary
srūta — स्रूत … Indonesian dictionary
ṡrutá — श्रुत … Indonesian dictionary
ṡrutâ̱yu — श्रुतायु … Indonesian dictionary
šrūta — ךrūta sf. (1) KBII37 = šruotas: Grankulkė yr švininė – didelė šrūta NmŽ … Dictionary of the Lithuanian Language
ṡrutá-bandhu — श्रुतबन्धु … Indonesian dictionary
ṡrutá-bhāva-prakāṡikā — श्रुतभावप्रकाशिका … Indonesian dictionary
ṡrutá-bhṛit — श्रुतभृत् … Indonesian dictionary
