całopalenie

całopalenie
n I; lm D. \całopalenieeń
«składanie ofiary, najczęściej ze zwierząt, całkowicie spalanej na ołtarzu, praktykowane zwłaszcza w starożytności przez żydów; ofiara całopalna»

Złożyć bogom całopalenie.

Oddać zwierzę na całopalenie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • całopalenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. całopalenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w czasach biblijnych: ofiara ze zwierząt spalana w całości na ołtarzu, składana Bogu przez żydów; ofiara całopalenia : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • próba — 1. Coś, ktoś (jest) dobrej, wysokiej, najwyższej próby «o czymś, co jest dobrej jakości, co osiągnęło wysoki, najwyższy poziom lub o kimś bardzo wysoko ocenianym»: (...) jest wysokiej próby dziennikarzem, dużo jeździ po świecie, a w tym, co widzi …   Słownik frazeologiczny

  • cało- — «pierwsza część wyrazów złożonych (zwykle przymiotników i rzeczowników), wskazująca na całkowitość, zupełność tego, co nazywa druga część złożenia, np. całoroczny, całostronicowy, całokształt, całopalenie» …   Słownik języka polskiego

  • całopalny — 1. «używany na całopalenie» Ofiara całopalna. 2. «służący do całopaleń» Ołtarz całopalny. Stos całopalny …   Słownik języka polskiego

  • visdegimas — ×visdegimas (plg. l. całopalenie) sm. Sut aukojimas deginant: Ir [Abrahomas] ėmęs su savim du jaunikiu ir Izaoką, sūnų savo, o prikirtęs malkų ant visdegimo, ėjo ant vietos, ant kurios jam Dievas liepė SPII187 …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • cało- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych wprowadzający znaczenie kompletności, zupełności tego, co określa człon drugi, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}całodzienny, całopalenie, całostronicowy {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”