całopalenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. całopalenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w czasach biblijnych: ofiara ze zwierząt spalana w całości na ołtarzu, składana Bogu przez żydów; ofiara całopalenia : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
próba — 1. Coś, ktoś (jest) dobrej, wysokiej, najwyższej próby «o czymś, co jest dobrej jakości, co osiągnęło wysoki, najwyższy poziom lub o kimś bardzo wysoko ocenianym»: (...) jest wysokiej próby dziennikarzem, dużo jeździ po świecie, a w tym, co widzi … Słownik frazeologiczny
cało- — «pierwsza część wyrazów złożonych (zwykle przymiotników i rzeczowników), wskazująca na całkowitość, zupełność tego, co nazywa druga część złożenia, np. całoroczny, całostronicowy, całokształt, całopalenie» … Słownik języka polskiego
całopalny — 1. «używany na całopalenie» Ofiara całopalna. 2. «służący do całopaleń» Ołtarz całopalny. Stos całopalny … Słownik języka polskiego
visdegimas — ×visdegimas (plg. l. całopalenie) sm. Sut aukojimas deginant: Ir [Abrahomas] ėmęs su savim du jaunikiu ir Izaoką, sūnų savo, o prikirtęs malkų ant visdegimo, ėjo ant vietos, ant kurios jam Dievas liepė SPII187 … Dictionary of the Lithuanian Language
cało- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych wprowadzający znaczenie kompletności, zupełności tego, co określa człon drugi, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}całodzienny, całopalenie, całostronicowy {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień