- tłamsić
- ndk VIa, \tłamsićmszę, \tłamsićsisz, tłamś, \tłamsićsił, \tłamsićmszonypot. «powodować pofałdowanie się, zgniecenie się czegoś, niszczyć coś przez gniecenie; gnieść, miąć, miętosić»
Tłamsić w ręku pieniądze, czapkę.
Dziecko tłamsiło kota.
przen. «wywierać nacisk na kogoś, uniemożliwiając mu rozwój, swobodę, zdolność działania itp.; powściągać, ukrywać coś z trudem»Całe życie był tłamszony przez rodziców.
Tłamsić w sobie urazę, żal, płacz.
tłamsić się pot. «być tłamszonym; gnieść się»W walizce wszystko mi się tłamsi.
Słownik języka polskiego . 2013.