tonować

tonować
ndk IV, \tonowaćnuję, \tonowaćnujesz, \tonowaćnuj, \tonowaćował, \tonowaćowany
1. «stopniować barwy, odcienie czegoś»

Umiejętnie tonować głos.

2. szt. «pokrywać obraz olejny warstwą werniksu barwionego w celu zharmonizowania kolorytu całej kompozycji»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • tonować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, tonowaćnuję, tonowaćnuje, tonowaćany {{/stl 8}}– stonować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmniejszać kontrasty, intensywność czegoś; czynić coś mniej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tonowanie — n I rzecz. od tonować …   Słownik języka polskiego

  • stonować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tonować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”