- transzeja
- ż I, DCMs. \transzejaei; lm D. \transzejaeiwojsk. «rów ciągły stwarzający dogodne warunki do prowadzenia ognia, ułatwiający skryte manewry wzdłuż frontu; łączy w jednolity system różne urządzenia obronne (okopy, stanowiska, schrony)»‹ros. z fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.