- trawa
- ż IV, CMs. \trawawie; lm D. traw1. «niektóre gatunki roślin z rodziny o tej samej nazwie, przeważnie pastewne, rosnące gromadnie (dziko lub zasiane); liście tych roślin»
Bujna, soczysta trawa.
Trawy jednoroczne, wieloletnie.
Trawy niskie, wysokie, kępkowe.
Trawy leśne, łąkowe, pastewne, stepowe.
Źdźbła trawy.
Siać, strzyc, kosić trawę.
Położyć się, usiąść na trawie.
Trawa żółknie, zieleni się.
∆ Trawa kanarkowa → kanar w zn. 1∆ Trawa morska «Zostera marina, bylina podwodna o wstęgowatych liściach rosnąca w przybrzeżnym pasie mórz strefy umiarkowanej; stanowi surowiec tapicerski i pakunkowy»∆ Trawy kwaśne «gatunki traw zawierające dużo krzemionki, rosnące na glebach kwaśnych; mają małe znaczenie gospodarcze»∆ Trawy słodkie «gatunki traw odznaczające się wysoką wartością odżywczą; mają duże znaczenie gospodarcze»◊ pot. Mowa-trawa «mówienie dla mówienia, słowa bez treści»◊ Wiedzieć, co w trawie piszczy; słyszeć, jak trawa rośnie «orientować się w danej sytuacji, domyślać się czegoś; wiedzieć co się dzieje, co się święci»2. bot. trawy «Gramineae, rodzina roślin, przeważnie zielnych, z klasy jednoliściennych, o długich, wąskich liściach, z pochwą obejmującą łodygę zwaną źdźbłem, i drobnych kwiatach ujętych w kłoski oraz o owocach ziarniakach; obejmuje ponad 4 tys. gatunków rosnących w różnych siedliskach kuli ziemskiej; należą do niej zboża, trzciny i trawy pastewne»
Słownik języka polskiego . 2013.