- tręzla
- ż I, DCMs. \tręzlali; lm D. \tręzlaliprzestarz. «uzda umożliwiająca jeźdźcowi kierowanie koniem»
Prowadzić konia za tręzlę.
‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
tręzla
Look at other dictionaries:
powód — m IV, D. powódwodu, Ms. powódwodzie; lm M. powódwody 1. «przyczyna, racja; pobudka» Błahy, dostateczny, istotny, prawdziwy, ważny powód. Powód niezadowolenia, gniewu. Powód do rozmowy, do rozwodu, do wdzięczności, do zobaczenia się z kimś. Dać… … Słownik języka polskiego
