- trójdźwięk
- m III, D. -u, N. \trójdźwiękkiem; lm M. -imuz. «akord zbudowany z trzech dźwięków: prymy (podstawy akordu), tercji i kwinty»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
trójdźwięk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} akord składający się z trzech dźwięków {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tonika — ż III, CMs. tonikaice; lm D. tonikaik muz. «dźwięk podstawowy skali diatonicznej; także trójdźwięk na nim zbudowany» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
trój- — «pierwszy człon wyrazów złożonych (rzeczowników, przymiotników, przysłówków) oznaczający całość składającą się z trzech części, cechę składania się z trzech elementów, np. trójząb, trójdźwięk, trójporozumienie, trójbarwny, trójfazowy,… … Słownik języka polskiego