- truchło
- n III, Ms. \truchłochle; lm D. \truchłochełprzestarz. «ciało zmarłego, zwłoki»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
truklia — ×truklià (plg. l. truchlo) sf. (2) 1. NdŽ, Krok trumas, godūnas (Tuber). 2. paprastoji poniabudė (Phallus impudicus): Truklià dvokia – ieškok baravykų Smn. 3. scom. NdŽ, LKKII166(Lkm), Mt, Slk, An, Smn, Švn, Lš kas senas, sudribęs, nepaslankus … Dictionary of the Lithuanian Language