trynitarz

trynitarz
m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)
rel. «członek zakonu kanoników regularnych Trójcy Świętej, założonego we Francji w 1198 r. w celu wykupywania chrześcijan z niewoli muzułmańskiej; obecnie zajmującego się pracą misyjną; w lm nazwa tego zakonu»
‹z łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • trynitarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} członek zakonu kanoników regularnychŚwiętej Trójcy, powołanego w 1198 r. we Francji dla wykupywania jeńców chrześcijańskich z niewoli muzułmanów, współcześnie skupiającego się na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trynitarski — trynitarskiscy przym. od trynitarz Kościół trynitarski …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”