- trzeszcz
- m II, D. -a; lm M. -e, D. -yłow. trzeszcze «oczy zająca»
Słownik języka polskiego . 2013.
trzeszcz
Look at other dictionaries:
trzeszczeć — dk VIIb, trzeszczećczę, trzeszczećczysz, trzeszcz, trzeszczećczał, trzeszczećczeli 1. «wydawać chrzęst, trzask, zwykle na skutek pękania, łamania się, rozrywania się czegoś lub tarcia; chrobotać, chrzęścić, skrzypieć» Deski, schody, suche gałązki … Słownik języka polskiego
